Bizimkilerin son “umudu” Mesut Barzani: “Kürtler de bir gün birleşecek. Bu gerçek göz ardı edilemez. Biz de bir ulusuz. Fars, Arap, Türk ulusundan bir eksiğimiz yok.” demiş. Derken de Çekoslovakya ve Almanya örneğini verip şöyle devam etmiş:
“Zorla bölünenler 40 yıl aradan sonra yine birleştiler. Kürt ulusu, gün gelecek, birleşecek ve kendi kaderini tayin edecek.”
Biliyorsunuz, Dışişleri Bakanımız Ahmet Davutoğlu Barzani’ye “Kak Mesut” (“Mesut abi”) hitabını uygun görüyor. Bir anlamda abi-kardeşler.
“Abi”nin yukarıdaki açıklamasını görünce kardeş Davutoğlu’nun yıllar önce, henüz Erdoğan ve Gül’ün Dış Politika Danışmanı iken söylediklerini hatırladım. İşte kardeşin o sözleri:
“Sınırlarımızdaki sorunlar -K. Irak’ta ve bu bölgedeki Kürtlerin yaşadığı sorunlar da dâhil- sınır aşan ekonomik karşılıklı bağımlılıklar yaratılarak aşılabilir…”
Hemen ardından da Doğu Bloku’nun yıkılmasında Almanya’nın ekonomik gücünü hatırlatıp “Tankların yapamadığını Mark yaptı” örneğini vermişti Davutoğlu.
Ne uyum ama!.. Lakin: “Allah muhabbetlerini arttırsın.” diyemiyorum.
* * *
İki görüntü hafızalara kazınmıştı, üçüncüsü de Seul’den çıktı.
Merhum Ecevit’in, Clinton karşısında duruşu… AKP, o görüntüyü ne kadar “itibarlı” olduklarını anlatırken tepe tepe kullandı.
Yunanistan Başbakanı Papandreu’nun, Almanya Başbakanı Merkel karşısında el pençe divan duruşu… O duruş Papandreu’nun siyasi hayatını bitirdi.
Ve Seul’de Obama’nın, Davutoğlu’na “pıst, pıst” yapması!..
Başbakan Erdoğan, ülkenin “itibarını” kurtarmak için Davutoğlu’na bu “samimiyetin” hesabını sorar mı bilmem; ama muhalefetin o görüntüyü kullanmaması için acilen yapması gereken bir şey var: ilk fırsatta ABD Dışişleri Bakanı Clinton’a “pıst pıst” hareketi çekmeli!..
Silivri’den kucak dolusu sevgiler,
Müyesser YILDIZ
29 Mart 2012