Türkiye düşmanları bir kez daha PKK tetiğini şakağımıza dayayıp; İstediklerinin önemli bir kısmını aldı.
15-20 gün sonra o tetiği “şimdilik yeter” kaydıyla durdurduklarında, geçmişte çokça yaşadığımız gibi şehitlerimiz, gazilerimiz yine unutulacak. Herkes, “Nerde kalmıştık” diye yoluna devam ederken, maalesef ateş düşen ocaklar acılarıyla başbaşa kalacak.
Son 1.5 ayda 70’e yakın şehit verdik. Asker, polis, korucu… Devlet erkânı, siyasiler törenlere katıldı, naaş başında nutuk çekti, şehitliğin önemini anlattı, “Biz de şehit olmak istiyoruz” dedi… “Hesap sorulacak… Kanları yerde kalmayacak” sözleri verildi…
Gerçekten hesap sormak, şehitlerin kanını yerde bırakmak istemeyen -HDP hariç- siyasilerin, partilerin yapacağı bir şey var.
Ülke seçime gidiyor. Şehit olmalarına gerek yok; Ülkeyi ve partileri yönetenlere naçizane çağrım, önerim şu:
Güçlüye, paralıya, meşhura değil de bir kez olsun şehitlere ve gazilere öncelik verin.
Listelerinizde şehit ve gazi kontenjanı olsun. Ama öyle sembolik, laf olsun diye değil, gerçekten…
Hem onlara ne kadar sahip çıktığınızı göstermiş, hem Meclis’in bu acıları hiç ama hiç unutmamasını sağlamış olursunuz.
Hani Erdoğan 30 Ağustos mesajında, “Bir gül bahçesine girer gibi toprağa düşen her şehidimiz, bu toprakları vatanımız olarak tescilleyen birer mühürdür” diyor ya, gelin o mührü Meclis’e de vurun.
Buyurun samimiyet testine!..
Umudum var mı? Maalesef yok!..
Öyleyse, bu görevi millet üstlensin ve en azından birkaç şehit yakınını, gaziyi bağımsız da olsa Meclis’e sokmayı başarsın!..
Çok şey veya imkânsız bir şey mi istiyorum?
Müyesser YILDIZ
30 Ağustos 2015