Çarşamba günü Murat Albay’ın ölümünün 50’inci günüydü.
Samiye Anne erkenden kalktı, Anayasa Mahkemesi önündeki Adalet Nöbetçilerine götürmek üzere yemekler hazırladı.
Her gün, “Babaanne n’olur beni AYM’nin önüne götür. Ben de nöbet tutmak istiyorum” diye başının etini yiyen Duru’yla birlikte gidecekti.
Gelini Sema’nın işten dönmesini beklerken, AYM’nin kararını duydu. “Evlâtlarım” dediği, oğlunun silah arkadaşları zindandan çıkacaktı. Çok sevindi. Ama AYM önüne gitmekten vazgeçti. Orada görünüp de karara sevinenlerin sevincini gölgelemekten korktu.
Sonraki gelişmeleri eli böğründe, televizyonlardan izledi.
Oğlu Murat’ı defnettikten sonra, “Arkadaşları hapisten çıkıp, bu eve geldiğinde acım azalacak, Murat’ın ruhu da huzura kavuşacak” demişti.
Perşembe akşam saatlerinde tahliyeler başladı. Mamak Cezaevi’ndeki telaş bir başkaydı; Kendi evlerine gitmeden önce Murat Albay’ın o hiç göremediği evine gideceklerdi. “Aile hazır mı? Duru ne der?” soruları yüreklerini dağlıyordu.
Çekine çekine Sema’yı aradılar; “Yok!.. Duru henüz hazır değil” cevabı geldi.
10-15 dakika sonra Sema aradı. Duru’yla konuşmuş. Büyük bir olgunlukla, “Gelsinler” demiş minik kız.
Mamak’tan tahliye olan 46 subay, Sincan’dan da Sencer Başat sözleştikleri saatte Murat Albay’ın evine gitti. İçeri parti parti girdiler. Samiye Annenin elini, Duru ve Batu’nun yanaklarını öpüp, helâllik aldılar. Kâh ağladılar, kâh güldüler.
Samiye Anne usul usul konuşmaya başladı. Son dileğini paylaştı oğlunun silah arkadaşlarıyla:
“Kenan Evren yargılanırken hani birileri davaya müdahil oldu ya, ben de sizlere bu kumpası kuranlar yargılanırken, müdahil olmak istiyorum. Mahkeme salonunda Yıldız Hemşire, teröristbaşının gözlerinin içine bakarak, ‘Biz size ne yaptık?” diye sormuştu ya, ben de o kumpasçılara, ‘Benim oğlum size ne yaptı?” diye sormak istiyorum…”
Herkes kararlılıkla, “Olacak. O günleri göreceğiz” cevabını verdi acılı anneye.
Murat Albayın eşi Sema’nın şu sözleri de çok anlamlıydı:
“Duru’ya hep baban gizli görevde dedik ya, galiba Murat’ın gerçekten gizli bir görevi varmış ve o görev bugün bitti…”
Ya Duru?
Babasının arkadaşları gidene kadar hiçbir şey söylemedi.
Onlar gittikten sonra annesine sarıldı, “Bu kadar mıydı? Bitti mi her şey?” dedi. Ağladı… Ağladı…
Mamak, Sincan, Şirinyer ve Eskişehir’e kucak dolusu sevgiler
Müyesser YILDIZ
21 Haziran 2014
Odatv Link: https://odatv4.com/yazar/muyesser-yildiz/o-ananin-son-dilegi-2106141200.html